czarne ołtarze róż nagości mego...

wśród próżni dymu rozszarpanego
wiatru twój cień zasytgał we krwi
malując na ścianie portrety
tych którzy odeszli

wyrocznia grzechu i uległości
trup życia i morze niewiary
to prawda utkana na mym
ciele
a nie irracjonalny strach
to życia komnaty
autentyczne magii ołtarze

tam pośród czarnych róż
lezałam naga
przesiąkniety byłeś winem
obdzierałeś mnie ze
skóry

pozostała magia myśli
popalone w żyłach ślady
na pożogę naszych
zgubnych chwil
...

autor

Samira000

Dodano: 2006-10-21 19:37:09

Ten wiersz przeczytano 406 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie