Czarne ptaki
Smutny jesienny świat, wszystko szare
Marne życie ludzi, moje życie marne
Świat mlowany w szarych kolorach
Na niebie czarne ptaki jak sfora
Złe ptaszyska, zwiastuny śmierci
Zniszczą i zadziobią do ostatniej twej
krwi
I zapłoną mrocznym ogniem, jak czarne
feniksy
Ja to widziałem, to były tylko sny...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.