Czas I 24 godziny II 6.00-8.00
Czas I 24 godziny Odsłona II (6.00 - 8.00)
miniona noc
dotarła do niego
"jesteśmy sami na tym świecie
zaledwie czasem nie jesteśmy samotni"
wpatruje się w niebo na ziemi
dostrzega uśmiech
aromatycznej
czarnej chmurki
z niej
jej wiosenna burza
na początku jego jesieni
przeminie szybko
z mokrymi włosami
idzie dalej
już dawno tak nie zmókł
suszarka wiatru
nadchodzących godzin
usunie wszystko z wyjątkiem
przelotnego wrażenia -
- obcował z wiecznością
jednak dwoje podobnie głodnych
spotka się dopiero za godzinę
Komentarze (5)
a to bedzie spotkanie ...nienasycenie w pełni :)
obcował z wiecznością....
jest coś w tych słowach co wypełnia mnie dziwnym
strachem a to rzadko się zdaża że coś budzi we mnie
takie emocje, dodam że strach nie jest negatywny, po
prostu się czegoś obawiam jak czytam twój
utwór....PODOBA MI SIĘ TAKI STAN!
Wszystko to chwile, nie warto się przywiązywać,
przemijają, ale tych , które dają poznanie (dotykać
wieczności) warto poszukiwać. We dwoje odkrycie ich
wydaje się być szybsze i..możliwe. Mądre myśli,
można się zamyślić na dłużej, byle nie za długo, bo
już za godzinę, może...
ważne że się spotkają i swoje dusze, ciała sobą
nasycaja...ładnie u Ciebie...Pozdrawiam:)
dwoje podobnie głodnych, to dobre. a i czasem tak się
dzieje lubią te same potrawy jedza z tych samych mis
tymi samymi sztuccami i to co zjedza smakuje im ak
samo, czy to jest miłośc ? czy miłość może dopaść
zjeść jak potrawę i potem zwrócić gdzies w przydrożnym
rowie czy skonsumowana zostaje w nas jako my jako
cześć człowieka juz na zawsze - eeee głupoty piszę
przy twoim wierszu a on wcale na nie nie zasłuzył -
pozdrawiam :)