czas
czas jak kran niedokręcony
kapią sekundy, minuty
w końcu lata stracone
a po nich wyrzuty
bo sny zaczęte, a niedokończone
wiersz urwany w połowie
złudzenia blade, nadzieje zmęczone
spacer, który kończy się przed progiem
kos szczęśliwy, że wiosna
ktoś wróży z płatków bzu
bo miłość nie jest prosta
zwłaszcza ta „teraz i tu”
nieprawda, że nic nie mam:
strata uczy pokory
a pustka milczenia
do axis:wiem, o czym mówisz. nadal nie znam sytuacji, nadal nie wiem, co się wtedy wydarzyło. ale widać, w Twojej ocenie zdradziłam. na beju jest mój e-mail. możesz mi to wyjaśnić
autor
enigmayic
Dodano: 2011-04-24 13:26:31
Ten wiersz przeczytano 453 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
"strata uczy pokory ,a pustka milczenia"-
całkowiecie się z Tobą zgadzam
Może i uczy pokory strata ale zdrada za plecami uczy
czegoś więcej prawda????:) Zadowolona ? Powodzenia
więc ...wiesz o czym mówie prawda?
Poezja płynie z Twojej głowy, przydałby się tylko
hydraulik czasu szmaragdowy ;)
ładnie napisany:)pozdrawiam