Czas

Dla wczorajszego dnia, który przyniósł mi dzisiejszy, a on.. Ciebie.

Za chwilę będzie o minutę później
za sekundę coś się może zmienić...
Może tu zostanę, a może gdzieś pójdę.
Naprawdę nie wiem.


Mam dość wybiegania w przyszłość
myślami, bo nie są mi posłuszne...
czuję jak jestem coraz bliżej czegoś.
Przeklętego dnia.
Dziewiętnastego.


I nic nie poradzę!
Nie zatrzymam czasu..
To on ma w rękach władzę.
Bezsilność może zabić...


Nie widzę siebie w jutrze...
I go nie wyczekuję..
Bo nadejdzie POJUTRZE...
I znów następny dzień.


I dla mnie przeszłość jest
jak kolorowy sen...
DZIŚ może trwać już zawsze.
Wierzę, że tego chcę.

Wszystko się kończy...kiedyś

autor

Łucja

Napisany: 2008-06-09 Dodano: 2008-06-09 21:17:34

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie