CZAS DOROSNĄĆ
dla dużych dzieci i małych dorosłych
czas wyrosnąć ze złudzeń
jak się wyrasta
z dziewczęcej sukienki
z czerwonej kokardy na mysim ogonku
z książąt i romansów dziecinnych
zbieranych jak kurz pod dywanem
z kulek guzików kasztanów
czas wyrosnąć z niefrasobliwości czasu
która z dziecięcym rozbawieniem
karze nam unikać zegarów
z optymizmu
nieuzasadnionego teoriami matematyków
z gumy do żucia
( bo niehigieniczna
nieestetyczna
i urągająca zasadom savoir-vivre'u )
ze strachu przed wysokością obcasów
( z tej perspektywy
świat wygląda zupełnie inaczej )
czas dorosnąć
do poziomu rzeczywistości
choćby była wysokości Goliata
stanąć na wysokości zadania
jak mawiają niektórzy
z uniesioną głową
jak twierdzą inni
czas dorosnąć
do bycia
podnóżkiem historii...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.