Czas na segregację
najlepszy okres już dawno przeminął
choć dzwony nadal wzywają wiernych
a człowiek pcha się złą koleiną
bo miłość ludzi jak papier ścierny
dumam przy stole godzinę w kuchni
sortuję na półkach przypadki z życia
muszę się spieszyć bo los mnie zdmuchnie
a tam nie będzie nic do ukrycia
autor
@Najka@
Dodano: 2023-08-12 18:06:06
Ten wiersz przeczytano 690 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
los zdmuchnie każdego
a kiedyś ostatniego
Nie jestem przekonany, ze TAM nie będzie można niczego
ukryć, ale to już temat na następny wiersz, do czego
zachęcam.
Ładny, refleksyjny wiersz.
Wiersz napisany w lekkiej, przystępnej formie, ale
jakże smutny porusza temat - schyłku życia.
Ja także bardzo boję się starości.
Pozdrawiam serdecznie Najko :)
Im dłużej żyjemy, tym życie staje się coraz cięższe.
Najgorsze, gdy nasza starość oznacza obciążenie dla
innych.
I tego boję się najbardziej.
Pozdrawiam ze smutkiem. :):)
Takie "porządki" są co pewien czas potrzebne
Ci ludzie, którzy się nie wykruszą, są ze stali:)
szlachetnej!
Pozdrawiam serdecznie:-)
Świetny refleksyjny wiersz... Pozdrawiam
serdecznie:)
Dziękuję serdecznie wszystkim za wgląd.
Skłania do refleksji. Niewiele można zmienić w
ostatniej chwili. Miłej niedzieli @Najko@:)
Całe życie dokonujemy wyborów i za nie płacimy lub
przez nie płaczemy albo uśmiechamy się.
Pozdrawiam :)
Tak, na koniec Bóg pokaże nam drogę-
wszystkie za i przeciw
Smutny, refleksyjny wiersz...
Pozdrawiam
fajna refleksja nad życiem.
no właśnie
a jak już posegregowane to co? (wyrzucić ? zostawić?)
Refleksja nad przekazem skłania do zadumy. Pozdrawiam
serdecznie