Czas.. nas uczy pokory...
....dotykaj sen razem ze mną...
Śnię często — kolorowo, dziwnie
nigdy tak samo, zagadki,zasłona za mgłą
głos daleki, cicha pieszczota myśli
dwie postacie - Ja i Ty
we śnie odbyłam podróż, daleką, nieznaną
do uczuć skrywanych , niespełnionych
przemija czas, chcę łagodnym gestem
zatrzymać obecną chwilę...
czas nas uczy pokory, choć jeszcze dlugie
lata
przed nami bezsennych nocy
czas, gdy serce upada w dłonie
sięgam po gwiazdy na szmaragdowym niebie
zabłakana idę po tęczowym moście
zmysły gubią ścieżkę rozsądku
i wciąż pytanie słyszę...
- Dokąd prowadzisz mnie kochanie?-
*C*
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.