Czas nie stoi
Czas w miejscu nie stoi
czas płynie jak rzeka,
wciąż nowe figle broi,
by w popłochu uciekać.
Czas w miejscu nie stoi
płynie sobie jak woda,
młodość nasza przemija
tego najbardziej szkoda.
Czas w miejscu nie stoi
nawet, gdy się nowe rodzi,
mija dzieciństwo, dojrzałość,
starość w zaświaty odchodzi.
O śmierci jeszcze nie myślę
niech czas sobie płynie,
bo nieustannie kocham życie,
nawet w jesieni godzinie
Ale gdy umrzeć już przyjdzie
po życiu na krótkiej drodze,
niech wtedy stanie czas pędzący,
przecież ja też już nie chodzę.
autor
LuKra47
Dodano: 2013-04-04 20:43:17
Ten wiersz przeczytano 2339 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
"Czas w miejscu nie stoi"...to prawda.Pozdrawiam:)
Leżą sobie wskazówki
na cyferblacie zegarka,
jedna robi szybciej i mówi -
przebrała się miarka...
jesteś nierobem, wolno pracujesz,
więcej tu dla mnie - już nie pracujesz
Pozdrawiam serdecznie
Czas taki prędki w przemijaniu,
schwytaj go lekko choć na chwilę.
Nie myśl, co jutro będzie dane -
liczy się dziś. Więc carpe diem!
Pozdrawiam Lukro:)
Widać,że nawet o przemijaniu można z nutką
humoru,jeśli się potrafi:):) Pozdrawiam.E.
Tempus fugit, Lukro. czas nie stoi - więc trzeba
wykorzystać każdy dzień, nie tracić chwil.
Pozdrawiam :)
Refleksyjny, ale też z nutką ironii.Ładny
wiersz.Pozdrawiam
'bo nieustannie kocham życie, nawet w jesieni
godzinie'