Cząstka świata

Cofam się,
minute temu
sekundę z wieczności,
tak stoje na głębokości
własnego oddechu.

Na jednej wskazowce staną czas,
w jednej źrenicy odbija się życie.
Dlaczego tu stoję?
Jak ostatni dzień do powrotu.

Znad przepaści wylania się przyszłość,
to umrzeć już pora,
zatarte są już ślady po życiu,
i martwa noc się stała,
po dniu który dawno się już pożegnał.

Pochowcie mnie tam gdzie wszyscy wiedza,
bo cała jestem do waszej pozycji,
z wiatrem nie uniesie mnie już nikt,
i tak będzie lepiej,

Z zielonej trawy zrobi się śnieg,
ze słońca
chmury pokryją strach.

autor

Black Aurora

Dodano: 2008-04-28 18:59:38

Ten wiersz przeczytano 448 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie