Czasu brak
Jestem starym człowiekiem,
Ale w duszy wciąż dzieckiem.
Co pozwala mi z wiekiem,
Gnać na rafy zdradzieckie.
Robię błędy za błędem,
Winy jednak nie czuję.
Doświadczenie zdobędę,
Kiedy wszystko popsuję.
Czasu brak na naprawę,
Tak w ogóle on znika.
A gdzie pęd jest po sławę,
Na tym punkcie mam bzika.
Chętnie zbieram pochwały,
Uniżone pokłony.
Taki duży i mały,
Wieczny mąż własnej żony.
Włos osiwiał za szybko,
Zęby kolor straciły.
Postać jeszcze mam gibką,
Ale mało już siły.
Jestem starym człowiekiem,
Umysł jednak wciąż walczy.
Co pozwala mi z wiekiem,
Poopóźniać wiek starczy.
autor
Grand
Dodano: 2012-05-01 10:19:01
Ten wiersz przeczytano 975 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Jakbyś moje myśli czytał!
Bardzo fajny wiersz. Poza tym, mamy tyle lat na ile
się czujemy:) Pozdrawiam serdecznie!
Bardzo lekki, rytmiczny wiersz. Ładny.
Co do treści...
Umysł używany często - nie starzeje się. Albo, jak
napisałeś robi to z opóźnieniem. Twój umysł mocno
pracuje, co widać w tym wierszu. Tak trzymaj!!!
Pozdrawiam:)
Ważne ,że jest duch młody i to się liczy.
Najważniejszy jest umysł który się nie poddaje.
Ciekawy, zajmujący i bardzo optymistyczna puentą-
wiersz. Pozdrawiamserdecznie.
Co tam ciało,ważne ,żę masz humor,mloda dusze skorą do
szaleństw i dystans do siebie.Pisz i chłoń ten świat w
którym tyle piękna i tajemniczości i dalej badź
dojrzalym panem pełnym fantazji i humoru i ciesz się
życiem.Pozdrawiam serdecznie.
Najważniejsze by mieć ducha młodości a Ty go
posiadasz.Tak trzymaj.Pozdrawiam i życzę miłego dnia.
Wiersz sercem i zyciem malowany.
Pozdrawiam z daleka.
No to opóźniaj Grandzie, opóźniaj. W człowieku
starzeje się dusza, nie ciało. Twoja jeszcze
hohohoho:))) I niech tak zostanie miły Panie:)
Wiara czyni cuda.
Jesień życia mimo wszystko jest piękna.
Pozdrawiam :)
Literówka w tytule
Bardzo fajny wiersz. Dystansu do siebie można peelowi
pozazdrościć. Pozdrawiam.