Czeka nas przygoda
Dni siedemset łkało serce
rozum tonął w kroplach łez
usta pełne wielkich słów
pochwyciły starą brzytwę
Podaj rękę - uchwyć dłoń
stań na przeciw wypnij pierś
spójrz za siebie i zawołaj
powstań bracie bo już czas
Miałeś szczęście przyjacielu
teraz kwilisz i się żalisz
lecz naprawdę masz tak wiele
nie ruszymy dziś bez ciebie
Droga długa więc się gotuj
Nie zapomnij wziąć nadziei
ciepłe słowo w drodze spotkasz
byleś tylko ruszył w przód
Nie zabraknie słońca blasku
ani cienia w czas południa
może to jest trudna droga
tak więc czeka nas przygoda
Już poprawiam :D. Jakiś roztargniony jestem ostatnio. Dziękuje za wskazania :D
autor
PiotrGumiński
Dodano: 2010-11-17 07:16:17
Ten wiersz przeczytano 634 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Coś podobnego jak "W góry, w góry miły bracie, tam
przygoda czeka na cię."
Bywa, że przegapiamy naszą szansę...dobra metafora do
mnie trafia...pozdrawiam
Nie ma to jak plecak i dobry przyjaciel, resztę
scenariusza dopisze życie:)
Popraw "naprawdę" i będzie ok :)
Milej i owocnej przygody...:)
lubie przygody :-) a już jak razem z przyjacielem to
super :-) (połącz "na prawdę" i zamień "wiec" na
"więc") pozdrawiam :-)
Szykuje się piękna przygoda, aż się chce wyruszyć.
Pozdrawiam:)
aż chce się wędrować!szerokiej:))