Czekam

Na rozpoczęcie tomiku II

Nie ma szans na nasze spotkanie,
cóż, poczekam wszak słyszę gadanie,
jednak nic tu po mnie gdy Cie nie ma,
jeszcze chwilę, bo już niebo się gniewa.

Chowam głowę przed strugami deszczu,
tam w sklepie maskotka, mały pieszczuch,
patrzę jakby na Ciebie, taki misiaczek,
wspominam często nasz pierwszy buziaczek.

Wciąż się nie zjawiasz, lecz ja czekam,
mimo butów mokrych i włosów, wciąż sam...
jak się skończy to moje straszne powołanie,
gdy w samotności muszę czekać na spotkanie,

Czasem myślę, iż jestem tylko dopełnieniem,
twoim wolnego czasu wypełnieniem,
byś mogła z kimś porozmawiać i pośmiać,
może się mylę, nie możesz cięgle tylko brać!

To wieczór spędzony na przemyślaniu,
w deszczu, którego zwykle słyszę w spaniu.
Jednak nie przyszłaś moja najdroższa,
więc moja miłość do Ciebie jest już uboższa...

autor

Szefol

Napisany: 2004-08-12 Dodano: 2004-08-30 22:11:12

Ten wiersz przeczytano 599 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie