Człowiek...
Stoi sam pusty i samotny
Stoi sam cichy i markotny
Żywi urazę
Świat wzbudza w nim odrazę
Sam się swego dzieła boi
I tak stoi i stoi
Niby kocha
Czasem szlocha
A jednak nic się z nim nie dzieje
Nieistnieje
Dla tych co kochają a boją się do tego przyznać...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.