człowiek z ognia

Ciekawy, dobry wiersz,mam podobne odczucia do
Krzemanki i podpisuję się pod jej komentarzem.
Pozdrawiam :)

opowiedz sobie sama o dzisiejszych "mężczyznach" -
może zrozumiesz logikę tego tekstu...

-Vick Thor skomentuje Twój wers("póki jestem gotowy -
użyję twojej d..y, a nie głowy!")Jest w nim wiele
prawdy.Czasem tak się facet stara ,że mu tylko te
cztery litery zostają.Różne ambicje mają faceci.

"żebrem oddanym
żeby cię stworzono"
-ciekawy wers,pomysłowy.
W sensie poetyckim to na wysokim poziomie.A tak w
sensie logiki to chyba sobie trochę schlebiasz.

Lapidarność zwiększa siłę przekazu.
Czytanie między wierszami - czysta przyjemność.

I takiego właśnie szukam mężczyzny:)

Podoba mi się Twój wiersz. Jest taki... męski :))
I jak na mężczyznę przystało - nieprzegadany :)))

Ciekawy wiersz.
Po raz pierwszy czytam takie słowa mężczyzny.
Górniak śpiewała 'Jestem kobietą'
Ty mężczyzną i zrobiłeś to bardzo ciekawie.
Pozdrawiam:)

Człowiek z ognia, czyli miłości,
który sieje zbiera i potrafi się radować, jest opoką.
Kobieta przejdzie z nim do końca, najbardziej
ciernistą drogę.
Chyba ogień, to najlepszy materiał, z jakiego może być
wykonany człowiek. Bardzo ładny wiersz. Miłego dnia.

Mężczyzna, męskie winien mieć przymioty
i dobrze jeśli pamięta o tym!
Pozdrawiam!

po zjedzeniu owocu z rajskiego drzewa
Adam na haju sam sobie śpiewał;
"już u kóz nie będę o nic żebrał,
bedę babę miał, ulepioną z żebra"!
rzekła Ewa ujrzawszy nagiego Adama;
"nic mi nie wetkniesz - ja jestem dama"!
wtedy ryknie wściekły Adam;
"ten narząd jest tylko dla dam"!
Dla dam? - głowa mnie pobolewa,
zabiadoliła chytra Ewa. -
póki jestem gotowy - użyję twojej d..y, a nie głowy!

ciekawie z motywen biblijnym pozdrawiam