Cztery ściany świata

Cztery czarne ściany
Tak bardzo mi przyjazne
Patrzą na mnie z czterech stron

Od wschodu szept
Że będzie dobrze
Z nowym dniem

Od południa głos
Że trzeba żyć
I trzymać krok

Od zachodu szmer
Że sen
To na ból najlepszy lek

Od północy zaś
Ten huczny bal
Co ciągnie mnie
W czeluści swe
Że niemal to
Co życiem zwą
Tak szare jest
A lepsza czerń

I po co szept,
Gdy rano źle
I po co głos,
Gdy krok nie ten
I po co szmer,
Sam przyjdzie sen

A potem krzyk
Zabawa trwa!

W tym tańcu śmierci
Mój umysł tańczy,
I dusza ma!

autor

Daron

Dodano: 2007-03-16 01:38:30

Ten wiersz przeczytano 630 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie