Czwarty wymiar

Niezła opowieść, kazapie:))
Ps. W "kryje" jest "ę":)))

czekam na opowieść
jak to tez tam było
i czy ci się tam bez nas
bardzo nie nudziło?:)))

pozdrawiam pięknie Karolu:)))

I jak tam jest? :)

widać kazapku że masz tu jeszcze coś do zrobienia -
witaj wśród żywych - moja znajoma opowiadała że tam
było ciepło i jasno, nie chciała wracać - zawrócono ją
z poleceniem wychowania dzieci - piękny wiersz -
pozdrawiam:)

piękny wiersz aż zaniemówiłam z wrażenia Pozdrawiam
serdecznie :)dziękuję za wizytę u mnie

Andrzeju - każdy ma cykora
Anno - sugestia i wybór
krzemanko - ja także czytałem
Wando - ja nie słyszałem głosów było cicho i ciemno
Basiu - to prawda ludzie po śmierci klinicznej inaczej
patrzą na śmierć
chacharek - to nie są nowe horyzonty to rzeczywistość
i strach
tańcząca z wiatrem - śmierć zawsze wyzwala strach
tylko różnie odbierana przez ludzi po śmierci
klinicznej
grusz-ela - dziekuję

pozdrawiam

Ciekawie poprowadziles ten tekst, Kazapie. Jest
nastroj i ciekawe obrazowanie. :)

Bardzo ciekawy wiersz,niebanalny...
A propos komentarze Basiu Szuraj,to też o tym
słyszałam,że ludzie po śmierci klinicznej już się
śmierci nie boją.
Zresztą kiedyś czytałam np ciekawą książkę nt Dr
Moodego pt Życie po życiu...
Pozdrawiam serdecznie:)

otwierasz nowe horyzonty myślowe

Jestem pewna, że tam nie ma nicości! moja ciocia
wróciła stamtąd, wcale, a wcale nie chciała, to samo
mój szwagier! powiedział, że tutaj nic już go nie
ucieszy, bo to czego doświadczył po tamtej stronie,
nie doświadczysz tu i już nie boi się śmierci, wręcz
przeciwnie:) to tyle Karolu:)
Miłego dnia! póki co cieszmy się życiem:)

Po komentarzu slonzoka chciałam tylko dodać, że w tej
ciemności słyszałam, jak ze szczytu góry głosy osób,
które były przy mnie i wypowiadały moje imię, a
anestezjolog wręcz wydzierał się - wracamy pani Wando,
wracamy... no i wróciłam... to tak gwoli informacji.

Wiersz przypomniał mi
książkę "Życie po życiu", którą czytałam dawno temu.
Miłego dnia.

Bardzo ciekawie i sugestywnie...
Pozdrawiam:)

oczywiście świetny do refleksji...ja na razie nie, mam
cykora:) miłego dzionka Karolu

44tulipan - Bożeno i obyś nie musiała tego doświadczyć

Tereso Kokoszko - i niech taką tajemnica pozostanie
wena48 - oczywiście nie omieszkam
slonzok - Bolesławie - tak masz racje ja także
widziałem tylko ciemność - czy jest coś więcej - nie
wiadomo - musimy poczekać

pozdrawiam