Czym jest kara
Czy ofiara gdy złożona,
niesie skruchę darowaną.
Chyba nie bo czym jest ona,
tylko formą kary daną.
Takim małym rozgrzeszeniem,
za czynione zła wszelakie.
Co pamięci zna cierpienie,
i zostanie krzywdy znakiem.
Nie złagodzi to ofiara,
choćby była w złocie cała.
Będzie zawsze umysł karać,
i w pamięci wiecznie trwała.
autor
Grand
Dodano: 2008-11-30 09:17:58
Ten wiersz przeczytano 508 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
ostatnia zwrotka pośpieszna
Uważam, że kiedy otrzymuje się rozgrzeszenie, to nie
powinno obciążać już ono nasze sumienie. Ładne wiersz.
Sumienie wymierzy najwieksza kare...jezeli jest
wyczulone na krzywde.
Sumienie to do rygoru przyuczenie.
pamięć przechowuje wiele naszych uczynków. czasem sama
wymierza nam karę najsroższą wyrzuty sumienia.
No cóż, najtrudniej wybaczyć sobie.
Masz rację w pamięci zostaną złe,ale dobre też-może to
te dobre przeważą?Bywa przecież różnie,ale to się
dowiemy-jeszcze mamy czas.....Powodzenia
Co prawda to prawda. Amen.
Twój wiersz zahacza o sumienie i właśnie tam jest
miejsce na skruchę. Dobry temat do przemyśleń.
..w złocie cała" ostatni wers skrzypi, ( jeśli w nim
gdzieś pozostała) lub coś innego. pomyśl.
A czy ofiara o forma kary? Ciekawy wiersz:)
Wyrzutami sumienia karmiona dusza,to największa kara
od samego siebie nam dana.