daj szansę...

Słońca lśnienie, ptaków śpiew
Twe odzienie na nim krew
Łzy wciąż płyną po Twej twarzy
Uśmiech mamy Ci się marzy
Chciałaś zdobyć cały świat
Jednak coś poszło nie tak
Chciałaś zrobić komuś na złość
W innych znów wywołać zazdrość
Chciałaś wszystkim udowodnić
że swym życiem umiesz rządzić
Sprawy jednak Cię przerosły
Teraz nikt nie jest zazdrosny
Czujesz w sobie nowe życie
On się jednak tym nie szczyci
Zniknął razem z przyjaciółmi
Chociaż byli wasi wspólni
W twojej głowie natłok myśli
Żadne z marzeń się nie ziści
Nie wiesz co masz robić, płaczesz
Serce mocno Ci kołacze
Szukasz wkoło wciąż pomocy
Lecz gdy tylko zamkniesz oczy
Widzisz małych dzieci twarze
Widzisz groby i cmentarze
Chcesz się pozbyć dziecka z łona
Masz odwagę to wykonać?
Cóż Ci ono zawiniło?
Wszak z miłości się zrodziło
Nie zna jeszcze piękna świata
Nie wie kim jest mama, tata
Daj mu szanse poznać życie
Pomyśl co razem zrobicie
Ktoś Cię będzie mocno kochać
Na twej piersi czasem szlochać
Życie ludzkie to rzecz święta
Zawsze o tym wiec pamiętaj
Wiele bowiem zapomniało
Wciąż niszczyło swoje ciało
A gdy teraz chcą miłości
Mogą tylko Ci zazdrościć
Nie myśl o tym jak o karze
Życie to dostałaś w darze
Choć matura wciąż przed Tobą
Uwierz proszę moim słowom
Wszystko w życiu się ułoży
No a gdy będziecie chorzy
Mam zawsze Ci pomoże
Daj wiec szanse temu życiu
Które jeszcze jest w ukryciu.

autor

kiepska poetka

Dodano: 2006-03-30 19:52:08

Ten wiersz przeczytano 659 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie