Z dala od domu

Z dala od domu, z dala od świata zatłoczonego, z dala od wszystkiego.
To, dlaczego uczucie tęsknoty me ciało otacza na wskroś, to, dlaczego oczy magią Twego imienia na mych ustach rodzą się.
Świat niczym narkotyk rozmywa się, w żyłach płynie krew tęsknoty, która niezaspokojona boli. Szum drzew o Tobie Aniołku mi przypomina, obraz nieba pędzącego w nieznane tworzy Twą postać.
Myśli to moja jedyna skarbnica, gdzie z dala od domu, z dala od świata zatłoczonego Twój wyimaginowany obraz chowam!
Już wracam do mej Pani, już jestem w moim raju… słyszysz, jak echo gra?
To słowa „Kocham Cię”.
łap….łap…

autor

Lucek

Napisany: 2003-04-17 Dodano: 2004-06-10 09:20:38

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie