Dar natury
Buchnęło życie,eksplozją barw i form.
Zakwitły drzewa,kwiaty swym kolorytem
zdobią gamę tęczy,a wiatr rodzi sztorm.
Tętni gleba,a dżdżownica wyrytym korytem
użyźnia rabaty i pieści Matkę ziemię.
Lecą do nas już bociany na swoje gody,
a żurawie tworzą wiolinowolotne klucze.
Z gawr budzą się misie,jawią się owady.
Męczą nas i maltretują cielesne dusze.
Słońce coraz wyżej,dzień wydłuża,zdobi.
W tym natury cudzie jesteśmy my-ludzie.
Czasem pomagamy i wiosny czar kochamy.
Innym razem szkodę naturze wyrządzamy
ale ona i tak wiosnę nam podaruję.
Komentarze (3)
Pięknie o cudzie natury. Pozdrawiam serdecznie
http://www.eioba.pl/a/2q6k/kwadrans-z-grafomanem#ixzz1
JVEtcGMh
Moc natury to najpotężniejsza moc świata, szkoda, że
nie wszyscy zdają sobie z tego sprawę. Piękny wiersz,
pozdrawiam:)