Dawcy życia

Powietrze w płuca wpadło z impetem
Zachłysnął się, oślepł od nagłej jasności
Tak powołany został do życia
owoc - cielesnej tylko - miłości

Kolejny mebel w zbyt ciasnym pokoju
Pasożyt, nieszczęście największe na świecie
Zwiastun koniecznych ograniczeń
w i tak już skromnym budżecie

Nic tu nie było jak być powinno
i od samego początku niechciany
Wynik tragicznej pomyłki rodziców
na lini startu już był przegrany

Bo wyrok zapadł już tamtej nocy
gdy ojciec i matka pod wpływem chwili
W pijackim amoku, w zwierzęcy sposób
niechcący go życiem obdarzyli...

autor

Arth

Napisany: 2004-06-25 Dodano: 2004-06-25 01:13:04

Ten wiersz przeczytano 745 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie