Dawne dzieje
Raz otworzyłam wieko przeszłości,
Powstawał obraz Polski w szacie
wielkości.
Przed moim wzrokiem czas historii młody
Przechodził barwnych cieni korowodem.
Minionych wierzchowców kopyta
W skałę niewiedzy stukały,
Co było w dziejach narodu
Żywe i piękne z niej wydobyły.
Skrzył się zniczami współczesnych
Czas zapomniany.
Dzwoniły srebrzyste dzwony
Od wszystkich pokoleń słyszane.
Poczułam ciepło biesiady,
Rodzinnej ziemi Miłość.
Nie byłam sama!
Prysły obawy o przyszłość.
autor
Yumi
Dodano: 2007-05-23 15:40:21
Ten wiersz przeczytano 526 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Piękne wartości są w historii..dobrze gdy w nią
spojrzymy gdy chcemy trwać .Często to dobry kierunek w
życiu.Bardzo ładny wiersz w treści i formie Pozdrawiam
Czyżbyś była patriotką? :)
Otwierając takie wieko przeszłości,możnaby wiele sie
dowiedzieć i wyciągnąć wnioski by wiecej błędów
potomnych nie popełnić...