dekalog

tak się nie kocha
rankiem gdy wszystko drży od pośpiechu
to trzasną drzwi
to coś upadnie z hukiem
pryska czar ostatniej nocy

tak się nie wierzy
gdy kłamią w telewizji w radiu
stek bzdur
przekuwanych na prawdy
a ilu kowali tylu wyznawców
"Bogów cudzych przed nami"

tak się nie mówi
nie przy ludziach bo ci rozniosą
doniosą gdzie nie trzeba
ustawią stos pod lasem
w szczerym polu gdzie zdziczały wiatr
wznieci co zaniechane

może słusznie mówią o nas więcej
niż jest do powiedzenia
tak się nie czeka
na próżno
dolewając do pełna

autor

Daisy33

Napisany: 2020-07-21 Dodano: 2020-07-21 22:52:54

Ten wiersz przeczytano 1269 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie