Demony przeszłości

Raz życie, raz "umieranie"...
Wzlatywanie i spadanie...
Czas przemija na udrękach...
To nie mija - jestem we "wnękach"...

Życie jest piękne, trzeba cieszyć się chwilą...
Ale "demony przeszłości" wdarły się w mózg i ciągle "żyją"...
Co robić? Ten stan tak mą Duszę "kaleczy"...
Nie umiem normalnie egzystować - to wszystko niweczy...

Czas przemija na wielkim żalu, refleksjach i modlitwach...
Proszę Boga o pomoc, szczyptę nadziei i wybaczenie...
"Błędne koło" się toczy, a ja nic nie zmienię...
"Stoję" w miejscu, szukam odpowiedzi, a ludzie w ciągłych gonitwach...

Jestem w impasie, żal ściska serce...
Pragnę pokuty, fizycznego bólu, ześlijcie mordercę...
Czas mija dalej, zmienia się świat...
Lecz ja nie przemijam - muszę tak "trwać"...

autor

Blanka666

Napisany: 2018-10-27 Dodano: 2018-10-27 01:45:24

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie