Depozyt

Miałem w Anglii rodzinę. Kilka ciotek, a jedna z nich
wyszła nawet za prawdziwego angielskiego lorda.
Niestety powymierali zanim w Polsce otworzyły się
granice. Oni przyjeżdżali tu często, ja do nich nigdy
(działałem w opozycji i kiedy prosiłem o paszport -
proponowano mi "bez prawa powrotu"). Kiedy wybuchł
stan wojenny jeden z moich wujków (miał już wtedy
prawie 90 lat) założył wydawnictwo, w którym drukował
"bibułę" i zorganizował jej przemyt do Polski. Gdyby
dziś żył i przeczytał Twój wiersz - byłoby mu przykro,
że tak widzisz Polaków za granicą. (Aczkolwiek muszę
się zgodzić, że i tacy bywają.)
Plusa dam ci za opamiętanie i nie psucie świątecznego
nastroju takimi przemyśleniami.

Na szczęście nie wszyscy tacy są...
Pozdrawiam :)

Piszesz o opluwaniu o zapominaniu skąd się jest.
Miałam się nie odzywać i to z dniem dzisiejszym
uczynię.
Na jego młodej twarzy setki litrów wypitego alkoholu
odbiły się w postaci czerwonych przebarwień. Jego
sprytne oczka ze wzmożoną siłą, którą spotęgowała chęć
powrotu do stanu upojenia z jakiego powoli wychodził
poszukiwały usłużnego jelenia, który by dołożył mu
ostatnią złotówkę potrzebną do zakupu upragnionego
specyfiku."
To Twoje słowa z Twojego wiersza "Miasto"- przytoczyć
więcej?
Tu musiałabym sięgnąć do Twoich komentarzy.
Piszesz o ludziach z Polski w tamtym wierszu- wszyscy
to pijaki i menele- to jest smutne nieuprawnione i
krzywdzące.
To wszystko.

Z pewnością nie znam Cię tak dobrze, ale sądzę, że
trochę tak i Twoje poglądy także, Sławku,
miłego wieczoru życzę:)

Piękny wiersz i na czasie.Ja mieszkam w Kanadzie. Tu
są moje dzieci, wnuki prawnuki. Wnuki pięknie mówią po
polsku, chodziły do polskiej średniej szkoły, Były i
są harcerzami, tańcz w polskich zespołach, uczestniczą
w uroczystościach. Kanada pozwala na zgromadzeni,
organizacje, uroczystości polonijne. Kultywowana jest
multykulturowość. Pozdrawiam.

Widzę Grażynko że znasz mnie prawie jak moja żona.
Pozdrawiam z uśmiechem:)))

Msz, wiersz nie jest o przekłuciu balonu polskości,
lecz wręcz przeciwnie o kultywowaniu tradycji przodków
i patriotyzmu, tak to rozumiem, msz nawet, gdy
jesteśmy z daleka od Ojczyzny, powinniśmy zawsze czuć
się Polakami i z pewnością być z tego dumni, mnie
osobiście podoba się fakt, iż Amerykanie nie wstydzą
się podkreślania swojej przynależności, wieszania
swoich flag gdzie się da, jak dla mnie to jest piękne,

a plucie na własny naród i jego piękne wzorce z
pewnością ładne nie jest. Mam też podobne odczucia do
Ani, nie rozumiem ludzi, którzy nie uczą języka swoich
narodzin, swojej Mamy, Babci itp...
Niestety są tacy, którzy piszą, mówią, że "polskość to
nienormalność", że wracać do "tego syfu" to koszmar, w
takim razie jakimi oni są ludźmi, że o słowie
patriotyzm nie wspomnę?...
Ludzie, którzy w pas się kłaniają, tym którzy nam chcą
szkodzić i sami chcą robić to samo.
Potrzebny wiersz Sławku, ale mam wrażenie że nie każdy
go tak samo pojmuje, jak Ty, niestety:(
Pozdrawiam Cię serdecznie.

Jak przekłuć ten rozdęty polskością i patriotyzmem
balon, ujdzie z niego tylko nieświeże powietrze.
Świetnie to opisałeś .
Pozdrawiam :)

hmmm - Rebercie Rychły - w Twoim komentarzu jest
jedno ciekawe zdanie - aż świerzbi język by
odpowiedzieć na nie, ale mówią, że komentarzy nie
wolno dotykać, chociaż i wzbudzają chęć do szerszej
dyskusji.

Autorze - w dziesiątkę. i brawo za temat.

Smutno się zrobiło na serduchu.

Winno być na 11.11.!!!
Wielkież dla Polaków przesłanie!
Bo mało tego...
Są tacy, co ten wzniosły depozyt -
"opluwają w ostatnich dniach żywota, przed Niemcami"
jak więzień Ayschwitz - W.Bartoszewski
- jak dumny, prawdziwy Polak - Poeta - obrońca
polskości - napisał był...

Dobrze w sedno realu trafione.
świetny, dojmujący tekst. Klasa!
Głos mój i szacun jest twój!!

A ja znowu nie rozumiem takiej sytuacji : oboje
Polaków mieszkając wiele lat za granicą , którzy nie
planują co prawda powrotu , w domu ze swoimi dziećmi
rozmawiają tylko w obcym języku pomimo, że mają
rodzinę - babcię w PL. Mam taki dziwny jak dla mnie
przykład .Pozdrawiam z +

I w tym jest całe sedno
Że Polak u nas i za granicą
to nie wszystko jedno- ale mam nadzieję że nie wszyscy
Polacy udają Greka ...bardzo trafna
refleksja...pozdrawiam GP.

Najbardziej mnie denerwuje gdy Polacy mieszkający za
granicą w czasie pobytu w krają mówią a sklepach np.
po niemiecku. (znanałam, widziałam i słyszałam)