Desis

Na Ziemię zstąpił Chrystus uwielbiony,
Pomiędzy nich skruszonych.
Na końcu stanął pętli do dostatku spichlerzy.
Choć jasne było, że kto na końcu stoi
Nie może się nałowić.

Chłopiec przed nim stający
Z obliczem błagającym
Zajrzał mu w oczy i rzekł:

„To Ty! To ty Jezu.
Tobie zawdzięczamy jeszcze byt w tym świecie.
Gdzie pętli bez liku,
A czerwono jest nawet w Przybytkach.
Przelałeś krew.
Przelałeś za niegodnych ofiary nas grzeszników
I to kolor twej krwi stał się
Naszym Zbawieniem a jednocześnie więzieniem
Zniewoleniem!

A tu teraz jesteś dla nas urozmaiceniem-naszej
Pozornej wolności.
Wyswobodź nas! Wyswobodź,
a wołanie nasze niech do ciebie przyjdzie.
Ty sprawisz że pętlę się skończą.
I umysł narodu będzie czysty.”

Chłopiec spojrzał nań z gorliwością
Niczym Jan apostoł.
A Chrystus łzę nad pokonanym narodem
Uronił, patrząc w niebo głos wyswobodził

Rzekł: „ Bądźcie wolni jak i ja jestem!”

-A słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami-

autor

Bailando

Napisany: 2005-05-11 Dodano: 2006-06-03 23:48:15

Ten wiersz przeczytano 466 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie