Deszcz rozpaczy

Kiedy bol przeszywa cialo,
twarz dalej milczy.
Miesnie coraz intensywniej drgaja,
dusza tonie w goryczy.
Ponury powiew jesieni chlodzi czolo zmarszczone niczym fale wzburzonego morza.
zapowiada silny wiatr, deszcz,
nic dobrego...
niech uchroni laska Boza.
Na drewniana skrzynie pomalu opada kwiat
koloru krwi, bolu
ledwo w piersi trzymanego.
Nic dzis nie oczysci mysli jak deszcz
strugami zmywajacy osiadly kurz na ramionach jego.
Zmyje rowniez rozpacz...
Wsiaknie w oschla ziemie jak kiedys zapomniane imie tu pochowanego...

autor

sachem

Napisany: 2007-07-27 Dodano: 2008-01-30 02:59:57

Ten wiersz przeczytano 601 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie