Dla Ciebie...
Izie, która odeszła...
Byłaś jak Anioł już na ziemi,
Taniec unosił cię skrzydłami,
Dla nas czas radość w smutek zmienił,
Ty tańczysz w niebie z Aniołami…
Bóg dał Ci rolę w swym balecie,
Choć pobyt tu tak wiele znaczył,
Nie mogłaś zostać na tym świecie,
A gdy odeszłaś barwy stracił…
Pod powiekami łez brakuje,
Tęsknota dręczy, wszystko smuci,
W sercu Twój obraz się maluje,
Kto nas bez Ciebie żyć nauczy…?
pozostawiła smutek,tęsknotę i żal...
Komentarze (23)
smutek, tęsknota ale i nadzieja ze z nieba czuwa ktoś
bliski...
Piękny wiersz chciaż smutny, tak napisany wiersz po
mistrzowsku.
świat barwy traci gdy osoba bliska odchodzi Wzrusza i
zachwyca Wiersz jest bardzo piękny i dobrze napisany
Na tak!
Zawsze zostają wspomnienia żal i łzy po stracie kogoś
bliskiego a Ty to jeszcze ubrałaś w piękne słowa.
Iza dziękuje Ci z góry za słowa jej poświęcone, smutne
Twe serce pociesza i ku niemu jest zwrócona.
Wiersz przepojony smutkiem po stracie bliskiej osoby,
można wnioskować matki.Ładnie zrymowany, treściwy,
trzyma dobrze rytm, gratuluję pomysłu i wykonania.
Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą :(
Rozważanie nad ulotnością wyrażone w mistrzowski
sposób.Gratulacje