Dla życiowego bohatera
Dla tego co wciąż walczy Dla tego co zmaga się z przeciwnościami losu... Dla tego co cierpi Dla tego, który mimo wszystko jest pelen nieustannej nadziei Dla tego, który się nie poddaje nigdy Dla tego, który potrafi pokonać smutek najpiękniejszym uśmiechem Dla tego, który tak bardzo pragnie żyć! ........................... :(
Gna jeszcze dalej niż na świata skraj
Zostawia problemy ze spadającymi
kamieniami
Krok po kroku, tam gdzie wymarzony raj
By diamenty bezcenne spływały ze łzami
Pokonuje wzgórza nadzwyczaj strzeliste
Wstrzymuje dmący wiatr, z nutą zemsty
I przechodzi poranki i wieczory te
najbardziej mgliste
Przebija się wraz ze słońcem przez płot
chmur gęsty
W środku cienistego lasu, walczy z
samotnością
Zmaga się z utratą nadziei zdobytych
Nie wątpi, podąża za światła jasnością
Odsłania tak wiele tajemnic ukrytych
Jest po to by marzenia najwyższe
zdobywać
By na świat spoglądać z góry
By wędrówki u boku gwiazd odbywać
By burzyć najtrwalsze mury
Uśmiech najszczerszy, pozostawionym
śladem
Nadzieją utulana drobina najmniejsza
Jest schronieniem przed najmocniejszym
gradem
Siła wytrwałości w tym jest
najpiękniejsza
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.