Dlaczego
Gdzie się podział Twój szacunek i
godność
do ukochanej jedynej wybranki
dała odwagę Ci poczułeś wolność
ostoją piękna
Chcesz wszędzie zajrzeć z dużymi krokami
wierząc w przesłanie na uszczęśliwianie
do każdej duszy dosładzasz z plusami
lubisz igranie
Grasz w nieuczciwy sposób na błądzeniu
mówiłeś że nie masz przed nią tajemnic
dzisiaj kobieta przeżywa w cierpieniu
i trudno uciec
Przygasło światło z blaskiem nadziei
ostatniej nocy zmieniłeś kierunek
utratą szczęścia bo tak inni chcieli
nie patrząc na znak
Komentarze (47)
Poruszający wiersz i smutny w nim zawarty
wątek...kiedy brak empatii,traci się bardzo wiele,a
cena jaką płaci się za lekkomyślność w uczuciach
zawsze jest wysoka...pozdrawiam cieplutko*
Ciekawy wiersz
Witaj Mariolko:)
Bardziej mi pasuje "dała Tobie odwagę poczułeś
wolność" A to dlatego że nie przepadam za "ci" ale to
takie moje dywagacje:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Takich to nacinać w pachwinach i solić...
Pozdrawiam Mariolu
Kolejna z barw życia czyli samotność
Pozdrowionka i uśmiech przesyłam ;))
smutne oblicze samotnej kobiety
niestety, tak się dzieje kiedy trafia się na człowieka
nieuczciwego pozbawionego empatii
nie warto też rozpaczać za kimś kto nie zasługiwał na
oferowaną mu miłość
miłego dnia, Irisku :))
Wiersz przemawia smutno i dotkliwie. Na tyle boleśnie,
ze ogląd od czysto literackiej strony - warsztatowej
- staje sie malo istotny i trudny do przeprowadzenia.
Tę stronę wiersza przysłania poczucie bolu peelki i
czynione wyrzuty... - bardzo osobiste i wszystkie-
natury moralnej. Strofa saficka - przynajmniej dla
srednio zaawansowanego w literaturze - takiego jak ja
- w sposób naturalny i podświadomy kojarzy się ze
smutkiem - w istocie- z westchnieniami lub żalem do
Panaa Boga, botaką jest - w zapadających w pamięc
przejmujących realizacjach poznanych przez każdego w
okresie szkolnym. To podświadome odczuwanie takiego
safickiego wiersz (być moż stworzonego dla takiego
przeznaczenia) - pogłębia wspólodczuwanie bólu i
smutku Peelki. Wspólodczuwając - kiedy czytalem -
prosilem, aby wiersz byl jedynie literacką fikcją. -
Prosilem o to, bo wielka jest sila skladanej w wierszu
skargi.
Pozdrawiam Iris:)
Smutna refleksja.
Ileż takich pytań zadaliśmy - dlaczego?
retoryką pachnie, puść go bosego.
Pozdrawiam Mariolo, myślę oczywiście o peelce.
Zdarza się że czujemy ból rozstania , tym bardziej gdy
spada nieoczekiwanie.
Zadajemy pytanie dlaczego.
Dobry wiersz.
pozdrawiam serdecznie
Piękny wiersz ubrany w strofy safickie. Trochę
smutnym, ale Ty sobie poradzisz. Tego Ci z całego
serca życzę. Dobranoc kochanie.
Bardzo smutno i życiowo... Pozdrawiam serdecznie:)
Piękne sofickie strofy, szkoda tylko, że takim
smutkiem popłynęły...
Śle moc pozdrowień Irys.
...zmieniłeś kierunek....bo tak inni chcieli-nie ma
własnego zdania...pozdrawiam serdecznie.
Smutno, gdy gaśnie światło z blaskiem nadziei, bo za
tym tylko samotność.
Pozdrawiam serdecznie :)