Dlaczego warto chodzić po rosie

w pierwszych minutach dnia
oglądam pod niebem
cud miód
wernisaż majowy

i mam czym westchnąć skoro świt

więc się rozmarzam
w zapachu drzew
pod którym idę boso

przypięte do horyzontu
próbują powstrzymać wiosnę przed latem
nasuwając na siebie zielone chusty
porosłe kwiatem

głębiej na oczy
tak
nie
tak
nie
tak podobne teraz do siebie
i zmienne tak samo
zapachy do mnie mocno przypięte
podszczypują mnie

ale serce do nich uśmiechnięte
mimo wszystko będę je mieć
i dam się uwieść letnim rankom

autor

jesion

Napisany: 2018-05-29 Dodano: 2018-05-29 21:08:24

Ten wiersz przeczytano 935 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie