dłonie
w bezbronnie rozłożonych
hula wiatr
czasem zbyt swawolny
przenika na wskroś
do bólu
szukam zapomnienia
a one mokre i drżące
zimnem beznadziei otulone
w zaciśniętych pięściach
nie znajdziesz ciepła
to wciąż za mało
autor
mixitup
Dodano: 2015-01-13 09:55:40
Ten wiersz przeczytano 2402 razy
Oddanych głosów: 38
Klimat Dramatyczny
Tematyka
Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (60)
Ładnie, Reniu:). Lubisz na smutno...
Buziaki:)
Podoba mnie się.
Bardzo dobrze wychodzą ci wiersze nierymowane i w
pełni zgadzam się z opinią PanaMisia. Co do dłoni, to
się zgadzam z opinią większości komentujących. To
niezwykła rzadkość znaleźć pomocną dłoń, aby opuszki
mokre i drżące nie tuliły pustki. Tego ci życzę.
Będzie dobrze autorko.
Wierz mi.
Jurek
Bardzo Wam dziękuję, za wszystkie opinie :)
Arku, postaram się:)
pozdrawiam:)
tylko
opuszki mokre i drżące
zimnem beznadziei otulone- bardzo dobry wiersz.
Pozdrawiam :)
Wymowny utwor i smutny..
Smutne życie samotnych dłoni
pozdrawiam
To tylko dłonie, a jak wiele mówią! Reniu, trzymaj się
od rymów z daleka. Pozdrawiam
To prawda w zaciśniętych w pięści serce się nie
ogrzeje. Bardzo ładnie :-)
Smutno, boleśnie...
Pełen bólu wiersz... czasem tak bardzo potrzebujemy
czyjejś ciepłej i życzliwej dłoni... To niby niewiele,
a zarazem tak dużo...
Mixi, piekne to!
Przyjacielska dlon to skarb pozdrawiam
Przyjacielska dłoń zawsze daje wiarę w lepsze jutro .