Długa perora Jerzego na temat...

Nowe łóżeczko w domeczku.
I jak ci się leży, Jureczku?
- Niedobrze!- narzeka Jerzy.
To nie łóżko, toż to mary.
Wyro nówka, ja dziad stary.
Na tyle rzeczy łożę.
Ale drugi raz się tu nie położę.
Pękam jak gacie w kroku.
Wolę spać na familoku.
Nie jestem hutnikiem, ani górnikiem.
Jestem na wpół ogrodnikiem.
Tyłek mi rośnie w miarę jedzenia,
a nikt tego nie docenia.
O, tyle ważę, a tyle- mam lat.
Zrozum, człowieku!
Jestem w takim wieku, że co zjem-
to mnie utuczy.
Pękły mi w kroku dzwony, sztruksy,
a nawet kalesony.
To dopiero jest udręka-
prawie wszystko na mnie pęka.
Mam mówić jeszcze?
Ogólnie- w nic się nie mieszczę.
Dziewczę? Szkoda gadać!
Wyro kupiło- bo nie ma na co pieniędzy wydawać.
A w łóżku źle mi się leży.
Nie jestem Rychu, Krzychu, Stachu.
Jestem po prostu Jerzy...

autor

Stefa1932

Napisany: 2017-09-04 Dodano: 2017-09-04 21:38:04

Ten wiersz przeczytano 462 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie