dnia jasność świtu
areira
Dnia jasność świtu
wskrzesza w mym sercu
tchnienie żalu tęsknoty
a w mej duszy
rozpala ciche westchnienie
szarości smutku
Budzę się
wraz ze świtu brzaskiem
w zapomnienia mroki
odchodzą wspomnienia
chwil spędzonych
w dotyku Twoich ramion
Z utęsknienia drżeniem
czekam na dnia
gasnące tchnienie światła
by znów otulić się
ciepłem Twej miłości
gdy rozstania dni
przemijają w tęsknocie
autor
cieńanioła
Dodano: 2011-03-22 11:32:46
Ten wiersz przeczytano 471 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
dojrzałe przemyślenia...oby świt dał ukojenie
Otulić się, ogrzać ciepłem miłości, oby wiosna to
spełniła. Cieplutko pozdrawiam.