Dniem i nocą
Odrodzę się pępowiną od nowa
w gąszczu wydarzeń dat przybędzie
tylko się pospiesz
okruchy zostaw innym
przybądź krzykiem sumienia
na rozdrożu dnia i nocy
z głową pełną mądrości
a moją niecierpliwością
uwolnij moje myśli
od błądzenia samotnością
znieczulone cierpieniem
wibruje między niebem a ziemią
łakomie spogląda na horyzont
jest z tobą wyobraźnią
autor
Xenia1
Dodano: 2017-07-14 15:17:18
Ten wiersz przeczytano 945 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
Dzięki Ziu-ka. Pozdrawiam serdecznie.
Promyku Słońca :)) Pozdrawiam serdecznie.
Karmarg, tańcząca z wiatrem, elka dziękuję Wam za
odwiedziny i komentarze. Pozdrawiam serdecznie.
tak,prawdziwa miłość jest wieczna:)
Pozdrawiam Xeniu:)
Dniem i nocą?
Xeniu, o tak w takich momentach, kiedy człowiek jest
sam jego myśli bywają różne…
Czasami wystarczy spojrzeć w dal, aby serce i myśli
poszybowały tam gdzie poniesie nasza tęsknota:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)
Anulko2, Molica, Joanna Es- Ka dziękuję Wam za
komentarze. Pozdrawiam serdecznie.
Podoba się...Pozdrawiam serdecznie :)
Andrew WRC dziękuję za komentarz. Pozdrawiam
serdecznie.
Pewnie masz rację Leon.nela, ale prawdziwa miłość jest
wieczna. Pozdrawiam serdecznie.
Aniu dziękuję za komentarz. Pozdrawiam serdecznie.
Emocjonalny wiersz Xeniu, podoba sie.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Ładny wiersz tęsknotą pisany
Pozdrawiam
Czytelne pragnienie,
oby przybył jak najprędzej i uwolnił od cierpienia.
Pozdrawiam Xeniu serdecznie:)
romantyczny bardzo dobry z nutką tęsknoty :-)
pozdrawiam
:):):) Pozdrawiam.