Do dziadów

ten wiersz napisałem dzięki N. to ona mnie natchnęła do napisania tego

Niemal żeście legendarni,pospolici dziadowie.
Kiedyś, kiedyś byliście liczni jak mrowie.
Zawszeć wędrowaliście prawie że bez przerwy.
Każdy przenocował was we wsi, za nowinki nowe,
a wyście jak na zawołanie zawsze mieli je gotowe.
Podróżom i przyśpiewką życie swe oddaliście,
lecz to bieda i ubóstwo to sprawiły.
żeście się o chleb codzienny martwiły.
Byliście jakoby pielgrzymi,
wiecznie drogi do mekki szukający,
a nade swą dolą zawsze łkający.
Do bogactwa dążący,
ale panowie szlachta nie zezwolili
i wnet się na was obwiesili.
Teraz rozwinięta technika was wyzwoliła
i wolnymi ludźmi uczyniła.
Nie błądzicie już teraz biedni dziadowie
i nie ustepujecie kroku w społeczności budowie.
B.Kleszcz

autor

Kleszczyk:)

Napisany: 2006-01-21 Dodano: 2006-01-24 13:49:15

Ten wiersz przeczytano 734 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Toniczny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie