Do niebios bram

Wznoszę swe myśli do niebios bram
Do piękna , dobra co jest w każdym z nas
Do gór wysokich, skalistych skał
Co drogi , szlaki w sobie kryją
Prowadząc do pięknych cudownych miejsc

Wznoszę swe myśli do niebios bram
Do drzew i kwiatów co zdobią świat
Róża, hiacynt i stokrotka
Kolory tęczy w sobie mają
Zapachem swoim przyciągają nas

Wznoszę swe myśli do niebios bram
Do chmur kłębiastych , co nad nami wznoszą się
Do słońca promiennego , do nieba wysokiego
Swoją twarz podnoszę w wielkim uniesieniu
Dziękując temu co stworzył to wszystko

Wznoszę swe myśli do niebios bram
Do dzieci , młodzieńców , dojrzałych ludzi
Cen życie nad wszystko ,bo jedno je masz
Kochaj , szanuj i prawdą żyj .

autor

slonik

Napisany: 2006-10-27 Dodano: 2007-11-01 21:15:42

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie