Do pełna
Chciałbyś pełną garścią czerpać z tego
źródła,
któremu na imię nieskończona miłość.
Dobrze, kiedy zawsze czeka pełny bukłak,
by zgasić pragnienie, które wypełniło.
Człowiek jak to dziecko - wiecznie głodny
ciepła.
Przytula radości i porażki wszelkie.
Radości się mnożą w ukochanych rękach.
Asfalt niepowodzeń w cieple serca
mięknie.
I nie ma w klepsydrze wymiaru takiego,
który by pragnieniom pozamykał wrota.
Srebrne nitki życia jedwab uczuć przędą,
by się nim otulić. Jak szalem omotać.
I niechby to źródło było wiecznie żywe,
krystalicznej wody zapas nie wyczerpał.
Jeśli się człowieku w porę nie napijesz,
powoli usychasz jak ten kwiat na
stepach.
autor
magda*
Dodano: 2018-06-22 11:01:28
Ten wiersz przeczytano 1918 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
Chyba zaraz wezmę łyk, żebym nie usechł :)
Sympatyczny wiersz o miłości.
Ślę moc serdeczności oraz życzę Tobie udanego weekendu
Magdo.
pięknie napisałaś, nawet bardzo, ale jest takie źródło
Miłości nieskończonej, i można z niego pić bez końca
:-)
Płynny, miło się czyta i fajne przesłanie. +
życiowe słowa pozdrawiam
liryka jak zwykle na medal:))Serdecznie pozdrawiam:))
jak miło znowu zanurzyć się w Twoim wierszu- piękny.
pięknie:-)
pozdrawiam
Metafory to Twoja mocna strona którymi potrafisz ubrać
każdy wiersz
Pozdrawiam
Życiowy przekaz skłaniający czytelnika do refleksji
nad wartościami i potrzebami owego życia.
Pozdrawiam.
Marek
Więc pijmy z bukłaka póki jeszcze można,
bo miłość choć ślepa, grzeszna i bezbożna.
Miłego słonecznego piątku życzę Madziu.
Ładna refleksja.
Msz warto aby zachować średniówkę i rytm:
„Miło pełną garścią czerpać z tego źródła”
oraz lekki retusz:
„powoli usychasz tak jak kwiat na stepach.”
Ale to msz.
Pozdrawiam :)
Witaj Magdo :*) przepiękny wiersz!
Pozdrawiam serdecznie
☀
Piękny metaforyczny wiersz, swoisty przepis na życie,
drzemiący w źródle nieskończonej miłości.
Pozdrawiam serdecznie.
Fajnisty wiersz, a w życiu trzeba uważać, ale starać
się życie wykorzystać do pełna, pozdrawiam serdecznie
:)
Szczęście trzeba wciąż czerpać ze źródła radości, bo
zbyt szybko więdnie ten kwiat ludzkiej miłości...
pozdrawiam