Do śmierci

bardzo ładny wiersz :)pozdrawiam

Samotność to taki dziwny "stwór"
który na szczęście nie jest
trwały w uczuciach i odchodzi,
choćby człowiek nawet się z nią
pogodził.
Miłego wieczoru.

Bardzo interesujący wiersz, pozdrawiam :)

Piękny wiersz...ja pozwolę sobie za
jastrzem...pozdrawiam serdecznie :)

Samotność ma swoje słodycze,
Lecz by docenić jej czary,
Wpierw musisz stracić szmat życia
U boku jakiejś poczwary.

smutna puenta. ja nie doświadczyłem i oby tak zostało.

czytam Twój wiersz chyba pierwszy raz, więc serdecznie
pozdrawiam :)

ja jestem sam od zawsze pozdrawiam

Myślę że ta samotność można jednak zdradzić.
Podoba mi się
Miłego dnia :*)

najlepiej byłoby wyrzucić samotność, tylko jak to
zrobić?

samotność pośród tłumu
samotność jako sposób,zaraz sposób;
jako przymus życia ,bo na nas taki stan wywiera, tkwi
w nas i dlatego dokucza nam i nas poniewiera sami
tworzymy rowy i bariery by być z dala od zgiełku i
krzyku a przyczyn wokół szukamy, gdy jesteśmy nią sami

no i bardzo dobrze

Ciekawie. Myślę że wszyscy są czasami samotni, ale nie
warto przyrzekać że tak będzie zawsze. Pozdrawiam:)

Witaj, dawno, Cie nie bylo, na Portalu, witaj
serdecznie, ze swoim wierszem, chociaz jest o
samotnisci, podoba sie jego przekaz, Jak rada na
samotnosc,? chyba znalesc drugiegio czlowieka, lub
zaprzyjaznic sie z samotnoscia, mozna ja polubic, tak
slyszalam.
Pozdrawiam serdecznie.:)

Witaj. Nie peelu nie badz lojalny wobec
samotnosci...uczucia, smutne mysli draza kazdy wers.
Piekny jest ten wiersz. Moc serdecznosci.