DO TRUMNY GWÓŹDŹ

Annie Hampel,

Niewiele w ciąż czasu upłynęło
Choć dla mnie to więcej niż było
Niewiele w ciąż smutków przebyło
Choć każdego dnia się go odczuło

Wiele myśli ucieka przez serce
Wiele wspomnień nawraca co chwilę
Prawdziwych emocji, mieszankę wybuchową
Braku, zawiści, nadziei, zazdrości życia

Mimo wszystkiego co przez noc ucieka
Każdy sen niegdyś stał się koszmarem
Marzenia gwoździem do trumny wbitym
Nadzieja nagrobkiem z mym imieniem wyrytym

Mimo bólu, chęci spokoju co mą duszę nęci
Mimo strachu przed nieznanym, starym i zdeformowanym
Mimo tego że się dało, da się w ciąż to niemało
Mimo całej tej afery co można by łatwo znieść

Odnajduję w sobie siebie, tego JA co zawsze był
Wiem, że skoro jestem sobą, się nie zmienię
Wciąż patrząc w przyszłość z nadzieją
Czekam w ciąż i w ciąż na Ciebie

autor

kkWzk

Napisany: 2009-11-09 Dodano: 2009-11-09 17:32:47

Ten wiersz przeczytano 637 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Monolog Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie