Do zdjęcia
Wypiję nie za zdrowie
lecz za pamięć
która musi być
wiecznie żywa we mnie.
Ona ma nie przeminąć
tak jak nasze ciała
w proch obrócone
nie wiedzieć dlaczego.
Wlewam w siebie garść płynu,
piecze jak diabli,
smakuje ohydnie
dlatego, że w ogóle nie piję,
tylko dziś, ten jeden raz,
za życie które spędziliśmy
razem, lecz na starość
oddzielnie.
Piję do zdjęcia.
Młodzi byliśmy...
i to już jest
koniec.
11.05.2019 Mirosław Leszek Pęciak
autor
miniek1831
Dodano: 2019-05-11 17:57:08
Ten wiersz przeczytano 471 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
No :) Wiele różnych zdjęć może zdarzyć się.
Wiersz brzmi, jakbyś wygłaszał toast na spotkaniu
koleżeństwa z lat młodzieńczych. Ładny.
Pozdrawiam :)