Doba
Mojej mamie, która wprowadzając mnie w świat poezji, nauczyła jak zakochać się w uschniętym, jesiennym liściu.
Kiedy wstanie nowy dzień
Słońce otuli ciepłem świat.
Wyjdziesz z domu
Bez słów,
Bez zwad.
I ruszysz w drogę
Tak dobrze znaną.
Nogi poniosą cię ścieżką
Wydeptaną tylko przez ciebie.
Otworzysz serce
I patrząc na to
Będziesz spijał każdy kwiat,
Każdy refleks,
Każdy smak.
Zatopisz siebie w pięknie tym,
Zachłyśniesz ciepłem dnia
I póki ciemność nie spłoszy jasności
Będziesz tak stał,
Zauroczony.
Dopiero kiedy poczujesz chłód
Zamkniesz serce z troską.
Zawsze jednak uronisz
Choć trochę
Szczęścia,
Które spłynie po twarzy twej -
Nieme.
Komentarze (1)
Pięknie Cie mama nauczyła patrzeć na świat.