Dokładnie jak pies

Stoję jak kundel bezdomny,
Żebrząc o pocałunek skromny.
Chcę wykraść Tobie Twe usta jak z nieba
By znów nie ratował mnie suchy kawał chleba.
Nie zwracasz na mnie uwagi, patrzysz w inną stronę,
Gdybym potrafiła ruszyłabym ogonem.
Proszę i błagam, to nie pomaga
Może gdybym stanęła przed Tobą naga...
W końcu nade mną się litujesz:
„Masz tyle na ile zasługujesz”.
I rzucasz w mą stronę trochę czułości,
Zachwycam się nią w przygodnej samotności.
Łakomie pochłaniam tę cząstkę lepszego zła,
Gdyby ktoś mi ją wziął na śmierć bym zagryzła.
Kiedy czułość się skończy znów do Ciebie wrócę
I całą Twą uwagę w mą stronę zwrócę.
Położę głowę na kolanie, łapkę Ci podam,
Całą moją godność w ręce Twe oddam.
I często dostaję miłość kruchą jak owies.
Przy Tobie zachowuję się dokładnie jak pies...

autor

Tygryska

Napisany: 2008-04-02 Dodano: 2008-11-12 17:05:48

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie