DOM

...życia czar....

Mój stary dom w zaciszu Puszczy stał -
wspomnienie dawnych dni w mym sercu wciąż się tli.
W ogrodzie róż, w ogrodzie pełnym barw
szczęśliwy tak miałem dzieciństwa świat,

Mój stary dom bielone ściany miał,
przy domu jabłoni cień pamiętam, jak przez mgłę.
Kaflowy piec - z kominka buchał żar,
pozostał tam dzieciństwa czar...

Przekorny los powiedział: "idź"- więc idę
z życiem za pan brat szukam lepszych dni.
Czas przyszedł na budowę własnych ścian,
nie można wciąż wspomnieniem żyć.

Rodzinny dom dziś widzę tylko w snach,
dzikiego wina liść aż poza dach...
Mój stary dom po nocach mi się śni
nie wrócą nigdy już beztroskie dni.

..czar który obezwładnia każdego i każdy tym czarem podąża...

autor

flaszka

Napisany: 2007-06-03 Dodano: 2007-06-03 16:03:11

Ten wiersz przeczytano 586 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie