DOM
A dziś Ci powiem jak ja dom rozumiem,
a opowiem jak potrafię i najlepiej
umiem.
Dom to sen przy oknie niebieskim jak noc
głęboka,
to sufit, to dach, to komin i na kominie
sroka.
Dom to płot i brzoza przy nim cała w
złocie,
to szczeble i brama i nasz kot na
płocie.
Dom to kawa wulkanowa gdy do niego
wracam
i cukier do tej kawy i w ogrodzie praca.
Dom to stół okrągły, ten co w kuchni
stoi
i krzesła przy przy tym stole i nóż co nam
chleb kroi.
Dom wreszcie to te wszystkie na pięterku
łóżka
i sypialnia nasza i taras i poduszka.
A wszystko to są tylko takie słowa i sny
bo Dom moja miła to przecież my.
24.12.2006
Komentarze (13)
DOM - wspaniale pojęte i niechaj będzie święte. (tylko
spójrz czy celowo masz dwa razy 'przy' 'przy' tym
stole, moim zdaniem tylko przepalcowałeś z
pośpiechu, warto poprawić).
Pięknie przedstawiłeś ten dom ja tylko dopowiem myśl
moją. Dom to nie tylko gonitwa za chlebem, kąt z
żyrandolem i cennym obrazem. Żyć nawet można w
szałasie pod niebem,
chociaż ubogo - lecz w zgodzie razem. Wiersz Twój
jest godny zapamiętania.
Świetnie ujęte wartości tego, ukochanego domu - ale
jak mądrość ludowa powiada:"Tam dom twój, gdzie
serce...Twoje" Masz rację!
Piękny dom miechu opisałeś , rodzinny których coraz
mniej i coraz mniej tych co umieją go stworzyć.
miechu, z lezka w oku przeczytalam ten wiersz i nie
oceniam go wg.walorow literackich, choc i te sa w
porzadku, lecz wg.tematu i tylu prostych a zarazem
pieknych slow...
Dom i ciepło tworzą ludzie a nie przedmioty,pięknie to
wyraziłeś w swoim wierszu:)
dom....ciepło miłośc dzieciństwo rodzina ...radosc i
smutek.......to slowa zawiera wszystko...
Pięknie piszesz o domu: dom to ludzie i te wszystkie
maleńkie, niepozorne rzeczy które nas uszczęśliwiają,
tworzą niepowtarzalny, przytulny klimat.
Jestem wzruszona tak pięknie wyraził wiersz bo dom
tworzy bliskość ludzi co kochają sie i dają sobie
wzajemnie oddech w życiu.Bardzo dobry wrażliwym sercem
napisany wiersz
To jest czysta istota domu - ten wiersz. Piszesz o
tych wszystkich malych i duzych, waznych i malo
waznych elementach wnetrza, a najprawdziwsza prawda
jest w ostatniej zwrotce zawarta. Wiersz doskonaly.
Dom - to my. Odwieczna prawda. Liczy się atmosfera,
więź, ciepło, zrozumienie. Ale całą otoczkę
"materialną" prosto i przytulnie opisałeś. No i w domu
spokój, nie to, co na wczasach, prawda?
Dom dopiero wtedy jest domem z prawdziwego zdarzenia,
kiedy ma swoją duszę, niepowtarzalny klimat, a taki
nadają mu jego mieszkańcy. Poza tym bliscy sobie
ludzie potrafią wszędzie stworzyć dom...
Wzruszający ten opis domu. Taki zwyczajny a zarazem
niezwykły swoim ciepłem.