Dom Mroku

Odnajdzie swoj dom mroku i pokonajcie zlego...

Wąska scieżka skierowana ku górze
i czerwony pentagram wyryty na murze.
zamykam oczy i idę wciąż przed siebie,
Myślę sobie że może tam odnajdę ciebie.

ref.
Na potęgę Światła, razem z mocą Pentagramu
Dążę wciąż przed siebie i nie łykam tego chłamu
Stanę do walki w wrogiem wyklętym
Mój los jest przesądzony bo zostane przeklęty...

Stoję już przed dworem, czarne dzwi przede mną.
Patrze do środka, nic nie widze jest tam ciemno.
Łapię za klamke, wszystko we mgle tonie,
Lecz ja przecież żyje i niczego się nie boję !

Zaciskam zęby i wchodzę do środka
Na końcu słychać płaczącego noworodka.
To tylko jakieś mary, on próbuje mnie ogłupić
Łapię za amulet i nie dam się przekupić !

Kamień duszy Świata wbijam mu w głowę,
wtedy złym zaklęciem on odbiera mi mowę.
NIe moge wypowiedzieć magicznego zaklecia
Jedną nogą jestem w piekle bliski wiecznego przeklęcia.

Budzę się nad ranem, otwieram oczy
Ocknęłem się już całkiem z tej sennej przezroczy.
Po całonocnym starciu została jedna rana
Mimo że wiecznie potępiony, pokonałem Szatana !

autor

necromancer

Napisany: 2004-08-03 Dodano: 2004-08-03 09:42:13

Ten wiersz przeczytano 671 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie