dom wariatów

taka tam sobie moja pisanina :)

środek nocy.. pustka, ból
w zagubionej świadomości
stare śmieci, stary kurz
nienawidzę się tak mocno

Święte godziny nienawiści
zakrapiane alkoholem
kiedy rosną w koło białe ściany
a szał miesza się ze spokojem

i siedzę sama w kącie czarnej ciszy
jak maź oblepia ciało moje
w domu wariatów nikt nie uwierzy
nie jestem chora
ja tylko się boję..

autor

Inka zwana Karoliną

Dodano: 2007-05-31 14:09:22

Ten wiersz przeczytano 700 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie