Dopoki sami tego chcemy
Czy po mnie pozostanie slad?
A moze tylko moje wiersze?
Sciezki do wzdychan zatrze czas
Tesknoty duszy, pocalunki pierwsze
Wszystko przemija tak jak czas
Niektorych chwil tak bardzo szkoda
Wiezi przyjazni, ludzkich serc
Naszego zycia jak przygoda
Dzis tule mocno caly swiat
Pieknieja mysli w mojej glowie
Oczy jasnieja cieplem dnia
Mam tyle uczuc w glebi siebie
Wystarczy tylko sie usmiechnac
A znowu soba tu bedziemy
Wartoscia blyszczy nasza dusza
Dopoki sami tego chcemy
autor
inna20
Dodano: 2009-01-25 00:06:46
Ten wiersz przeczytano 569 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
wspaniale - zamiast myslec co po nas zostanie robmy
tak by sie spelnialo marzenie niewypowiedziane jak ten
wiersz np.:)))poz.
Wystarczy tylko chcieć... Tytuł mówi sam za siebie...
Głęboki ślad możemy pozostawić jedynie dobrem
malowany... Cóż ze śladu tych, którzy przyczynili się
do cierpienia innych... Czas przemija, więc starajmy
się żyć tak by potem nie żałować... Oczywiście zdarza
się nam coś zepsuć w życiu, ale po to jest właśnie to
objęcie o którym piszesz, by sobie wybaczyć... A
ostatnia zwrotka Twego ciepłego wiersza da nam
odpowiedź na wszystko...
Myśle że zawsze coś po nas zostanie jakiś ślad nawet w
postaci wierszy. Ładny optymistyczny wiersz.
lekko zwiewnie, wręcz eterycznie ;) dobrze:)
Bo wystarczy tylko chciec, masz racje.Piekny wiersz
niewątpliwie pozostanie tym pięknym wierszem:)