Dotyk
Dla Tego co odnalazł mnie w labiryncie życia
Dotyk..
Otulona płaszczem
utkanym z gwiazd ,
kołysana
ramionami księżyca .
pierwszy raz poczuła
upływ mijających chwil .
I Zrozumiała ,
że wraz z sercem
oddała cząstkę Swej duszy .
Swą nieśmiertelność !
Immanentny dar miłości
nie wywołał smutku .
Zielone oczy Pistis płonęły
Tym samym żarem co jej .
Połączenie transcendentalne !!
Doświadczenie czegoś niedoświadczalnego
.
Jej dar dla Niego .
Aprioryczny dotyk życia
bez końca(...)
autor
Zamyślona7
Dodano: 2017-08-03 17:03:30
Ten wiersz przeczytano 806 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Bardzo ładny wiersz z nadzieją...
Miłej niedzieli Ewuniu:)
Komuś, kto odnalazł Ciebie w labiryncie życia z
pewnością zrobiło się miło na sercu.
Mnie się podoba wiersz,
ciepło pozdrawiam.
@janusz. K--szukanie ust kobiety w gwiazdach
moźliwe.Proszę jedynie nocą w Ekwadorze nie w moim
wierszu spacer kochających się dusz ich wymiana tak -
polecam "Piękna"Zbigniewa Wodeckiego
:)
na gorąco [?] chciałem uniknąć komentowania [bo już
czytałem]
pozostaje 'na zimno'
tekst uniwersalny i tajemniczo - EGZOTYCZNY
kim jest ona? skoro ma gwiezdną otulinę i może oddać
"cząstkę Swej dusz"? , bo jesli on da swą[duszę] mamy
TERCET
:
https://www.youtube.com/watch?v=7mAwhyjfcyg
Wojtas w @ - nie dziękuję .. rozsmakowanie w moich
słowach .. to najwyźsza komplement : pozdrawiam
Bronisława Piasecki @ wywołać czułość ..przekazać
spełnione marzenie .. bardzo chcę
Fascynujące ..uczestniczyłeś w chwili tworzenia
niepokornego ..walczącego ..to tak jak byś tworzył z
nim .. dzięki źe
podzieliłś się tym że mną..
przebywanie w cudzym świecie doświadczenie rzadkie
dane artystom co zamknięci w sobie z rzadka pozwalają
przeżyć takie coś chyba raz w życiu jak byłem młodym
chłopakiem byliśmy na wycieczce szkolnej w łazienkach
i odłączyłem się wlazłem do jakiegoś budynku potem
dowiedziałam się że była to stara Pomarańczarnia a tam
stary człowiek latał prwie dosłownie między kamieniami
i gadał do nich i głaskał je ja byłem taki nieobecny
prawie niewidoczny dla niego i zatrzymał się i spytał
raptem a ty co z uśmiechem podoba ci się zszokowany
, tak oczywiście , a co! huknął wszystko machnął
ręką no zmiataj z tond i tak byłem niechcący w
świecie Xawerego Dunikowskiego
Przenieść kogoś .. was .. w mój świat ..niebywała
przyjemność pozdrawiam:)
Bardzo romantyczne, pozdrawiam.
Pęknie, romantycznie i tak szczerze od serca.
Sprawiłaś, że rozkoszowałem się każdym
słowem.pozdrawiam serdecznie miłej nocy.
Pięknie i bardzo romantycznie. Pozdrawiam.
Ładnie tak bez końca... pozdrawiam :)
Wiara to moc, daje nam równowagę,
osłania od przypadku, ale jest na wagę.